GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Zoeken op: Infectieziekten

289 resultaten gevonden

  • Ziekte van Still
    De ziekte van Still is een op jonge leeftijd voorkomende aandoening waarbij een chronische ontsteking van gewrichten centraal staat. Gewrichtsontstekingen, koorts, huiduitslag, lymfklier-, lever- en hartafwijkingen zijn voorkomende verschijnselen. Er kunnen groeistoornissen optreden. Behandeling De prognose (het toekomstbeeld) is meestal gunstig bij adequate behandeling met medicijnen. De behandeling kan vergeleken worden met deze bij reumatoïde artritis (RA). Indien er ook gewrichtsontstekingen optreden worden NSAID's voorgeschreven. Bij een aantal patiënten zijn prednisone, methotrexaat, azathioprine of andere medicijnen noodzakelijk. Tot op heden bestaan er nog geen specifieke geneesmiddelen tegen de ziekte van Still.    
    Lees verder
  • Ziekte van Wegener (GPA, Granulomatose met Polyangiitis)
    Wat is de ziekte van Wegener? In het kort: De ziekte van Wegener (tegenwoordig GPA genoemd) is een zeldzame en chronische auto-immuunziekte. Ophopingen van ontstoken cellen zorgen ervoor dat verschillende organen en het zenuwstelsel worden aangetast. Symptomen kunnen zijn: verkoudheid, koorts, gewichtsverlies, vermoeidheid en gewrichtsklachten. Ook komen vaak infecties aan de bovenste luchtwegen voor. De diagnose van de ziekte van Wegener wordt niet snel gesteld, omdat individuele symptomen vaak worden herkend als een andere aandoening, en omdat de ziekte erg zeldzaam is. Door een behandeling met medicatie is de ziekte van Wegener onder controle te houden. Over de ziekte van Wegener (GPA) De ziekte van Wegener is genoemd naar de Duitse patholoog Friedrich Wegener (1907-1990), die deze ziekte in 1939 voor het eerst beschreef. Tegenwoordig wordt het ook wel GPA (Granulomatose met Polyangiitis) genoemd. De ziekte van Wegener is een chronische en zeldzame auto-immuunziekte, waarvan de oorzaak onbekend is. Bij de ziekte van Wegener manifesteren ontstekingen zich in meerdere organen. De bloedvatontstekingen kunnen ervoor zorgen dat bloedvaatjes en weefsels afsterven (necrose). Door ophopingen van deze ontstoken cellen (granulomen) worden de nieren vaak aangetast, evenals de huid, ogen, gewrichten, het centraal-en perifeer zenuwstelsel en maag- en darmkanaal. Vorm van vasculitis (primaire systeemvasculitis) De ziekte van Wegener is een vorm van vasculitis, ook wel een primaire systeemvasculitis genoemd. Primaire systeemvasculitis betekent dat de oorzaak onbekend is (primair), dat de ontsteking voorkomt in het hele lichaam (systeem), en dat het gaat om ontstekingen van de wanden van de kleine bloedvaten met ontsteking van weefsels als gevolg (vasculitis).
    Lees verder
  • Ziekte van Weil
    Wat is de ziekte van Weil? De ziekte van Weil is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door Leptospira interrogans. De belangrijkste verspreider van de ziekte van Weil bij mensen is de bruine rat. Hierdoor wordt het syndroom van Weil ook wel de rattenziekte genoemd. Bepaalde bevolkingsgroepen die veel in contact komen met ratten hebben een hogere kans op besmetting. Bij rioleringsmedewerkers en muskusratbestrijders komt het bijvoorbeeld voor als beroepsziekte. Oorzaken De ziekte van Weil ontstaat door besmetting met Leptospira interrogans via water dat is besmet met rattenurine. Het micro-organisme kan binnentreden via je slijmvliezen of via open wonden. Besmetting van de ziekte van Weil van mens op mens is zeldzaam. Symptomen Het ziektebeeld van de ziekte van Weil varieert van nauwelijks merkbaar tot zeer ernstig. Na een incubatieperiode van ongeveer één tot drie weken treden de eerste symptomen van de ziekte van Weil op: Koorts en koude rillingen Spierpijn Misselijkheid en braken Hoofdpijn Dalende bloeddruk Ongeveer vier dagen na het verschijnen van de eerste symptomen kun je last krijgen van geelzucht door leverontsteking. Bloedingen uit de slijmvliezen van neus, mond en ogen kunnen dan ook optreden. Ook huidbloedingen zijn mogelijk. Je urine zal bloed bevatten door de aantasting van je nieren. Diagnose De diagnose van de ziekte van Weil kan worden gesteld aan de hand van de ziekteverschijnselen. De klassieke tekenen zijn geelzucht, nierfalen en bloedingen. Daarnaast kan bloed of urine afgenomen worden om de leptospiren aan te tonen met behulp van laboratoriumonderzoek. Behandeling Wanneer geen adequate behandeling wordt ingezet, kan de ziekte van Weil tot de dood leiden. De behandeling bestaat uit het toedienen van antibiotica en soms is een tijdelijke nierdialyse noodzakelijk.
    Lees verder
  • Zweer (ulcus)
    Een zweer of ulcus ontstaat door weefselbeschadiging van de huid of van slijmvliezen. De neiging tot (spontane) genezing is vaak erg slecht. Een zweer kan ontstaan door infectie van een wond. Langdurige ontstekingen, stoornissen in de bloedvoorziening en kwaadaardige tumoren kunnen gepaard gaan met zweervorming. Behandeling Langdurige behandeling en goede hygiëne zijn (dikwijls) noodzakelijk om alsnog genezing te verkrijgen. Een niet genezend wondje moet altijd door de huisarts bekeken worden, zodat een juiste behandeling na diagnose ingesteld kan worden.    
    Lees verder